2/7 t/m 4/7 Chena hotsprings en Dalton highway
Door: xanderenroelie
Blijf op de hoogte en volg Xander en Roelie
04 Juli 2011 | Nederland, Amsterdam
Even denken hoor waar zijn we gebleven, hebben een paar dagen achterstand en dan moet je toch even heel hard nadenken wat we ook alweer precies gedaan hebben. Er gebeurt in eigenlijk korte tijd ook zoveel.
Zaterdagochtend weer heerlijk uitgeslapen, ja dat gaat ons erg goed af, het wordt volgens mij elke dag later dat gaat nog wat worden als we weer thuis zijn en weer aan het werk moeten (plus de jetlag erbij). Na ons ontbijt in de supermarkt vertrokken we richting de Chena hotsprings, dit is niet zo heel ver bij Fairbanks vandaan (ong. 100 km) dus kunnen weer rustig aan doen. Dit is ook een extraatje wat eigenijk niet in onze planning stond maar omdat we toch tijd genoeg hebben hebben we besloten dit toch ook nog maar mee te pakken. Inmiddels regent het ook (overigens hebben we daar weinig over te klagen want in de bijna 3 weken dat we hier zijn hebben we eigenlijk maar 2 dagen regen gehad) Rond 3 uur zijn we dan aangekomen
bij de hotsprings (dit zijn dus natuurlijke warm waterbronnen waar je lekker in kunt badderen), we krijgen weer een tent plek aangewezen en nadat we eerst maar in de auto hebben gewacht tot de regen wat minder werd hebben we onze tent weer opgezet. Na een rondje te hebben gelopen over het terrein kwamen we terecht in het cafeetje waar we lekker wat gedronken hebben en even leuk contact hadden met 2 nederlanders. Is toch altijd even leuk om Nederlanders te spreken want heel veel zie je die hier niet, dus na alle ervaringen uitgewisseld te hebben weer terug naar de tent en wat gegeten
toen nog evewn een ijsje gaan halen en zo langs de hotsprings weer terug gewandeld. Opeens roept er een man dat er vlakbij een Moose loopt, en dat
moeten we zien natuurlijk dus ik stuur Xander naar de tent om zijn fototoestel te halen, wat we deze keer niet bij ons hadden want wie verwacht er nou zoiets. En ja hoor daar komt de moose al aan gewandeld, geweldig! Gewoon op 50 meter van het zwembad en ook vlakbij onze tent loopt tie dus
gewoon. De man van de camping ziet hem ook en vertelt dat het Fred Junior is..... Er schijnt ook nog een 2x zo grote rond te lopen, een mannetje, dus
met gewei!!!! en die hebben we nog niet gesignaleerd dus die willen we eigenlijk toch ook wel zien. Dus we besluiten op jacht te gaan, met ons
muggennetje over ons hoofd, want inmiddels worden we belaagd door muggen (nog geen uur ervoor zei ik nog het valt best mee met die muggen) wandelen we de berg op waar de andere moose ook vandaan kwam, maar na een hele klim (en ik het enige hijgende hert in de buurt was), banjerend door de modder, hebben we hem niet gezien dus besluiten toch maar terug te gaan en ons bedje in te gaan kruipen want inmiddels was het alweer best laat! Dus tandjes poetsen en oogjes dicht! Slaap lekker.....
En ja we zijn weer wakker, we hadden eigenlijk de planning om ons zelf ook nog in de hotspring te gaan begeven maar durven het toch niet aan (gewoon
geen zin in dus) Dus besluiten we in de auto te stappen want er ligt een nieuwe route op ons te wachten: De Dalton Highway! Ook deze weg zat
eigenlijk niet in de planning maar leek ons toch geweldig om te doen dus ook maar ertussen gelast. Dit is een onverharde weg die loopt tot het
uiterste noorden van Alaska en is 414 mile lang, hij wordt vooral gebruikt door trucks die werken aan de oliepijp die aan het einde van deze weg
begint tot aan Valdez. Deze weg is eigenlijk voor normaal verkeer niet echt goed te rijden (en mag je van de verhuurbedrijven dus ook eigenlijk niet komen), lekke banden en kapotte ruiten komen hier ook zeer vaak voor en er is weinig tot geen service mogelijk onderweg (en ook geen bereik met je telefoon of internet). Maar dit moeten we toch echt gezien hebben vinden wij en dus besluiten we om deze weg tot aan de arctic circle (poolcirkel) te gaan doen, deze ligt op mijl 115 van de Dalton highway en is dus nog goed te doen. Na de auto volgetankt te hebben en ng wat boodschappen gehaald te hebben (want ook dat is er niet te vinden langs deze weg) gaan we op weg. het valt allemaal goed mee, af en toe wel weer wat gehobbel maar zijn we inmiddels al aardig aan gewend. Aan het begin halen we ook nog de fietser in die bij ons op de camping in Fairbanks stond (dit is een fransman die alleen dus deze weg gaat fietsen, en dus de held van Xander!! en waar hij stiekem ook wel een beetje jaloers op is) dus na een gedag en succes met zijn reis gaan we weer verder. Weer komen de mooiste uitgestrekte gebieden langs die je je maar kunt bedenken, zo inmens groot allemaalen heel veel flinke heuvels dus de fietser gaat het nog erg zwaar krijgen. Inmiddels regent het ook weer en komen we aan bij mijl 50 waar de eerste camping op de route moet zitten en waar we maar gaan stoppen. de camping is een parkeerterrein wat door de regen een grote baggerbende is en dus onmogelijk om de tent op te zetten, dus wat nu?? We besluiten dat het slapen in de auto gaat worden! Dat hebben we tenslotte nog niet gedaan deze reis! Spannend ;)
Dus stoelen naar achter, dekentje om ons heen, matjes voor de ruiten en slapen maar! Dit gaat Xander een heel stuk beter af dan mij, dus voor mij duurt deze nacht erg lang maar uiteindelijk is het toch weer ochtend geworden en mogen we gelukkig weer gaan rijden! Op naar de poolcirkel!!!
gelukkig is het wel weer droog, dat rijdt toch een stuk lekkerder en je ziet ook veel meer. Na anderhalf uur zijn we er dan mij 115 van de Dalton
Highway Alaska: We staan op de poolcirkel!!! Uiteraard zie je er niet veel meer aan dan het bord wat er staat maar toch voelt het wel heel speciaal en bijzonder! Hier komt je toch niet zo snel. En het wordt nog veel specialer maar daarover later meer :)
Na de foto's gaan we aan onze weg terug beginnen. Dit gaat erg lekker en vrij snel. En ja hoor ook onze vriend de fietser komen we weer tegen, hij
heeft het al aardig zwaar en begint nog maar net. We vullen zijn bidons met water, maken wat foto's van hem, wisselen email adressen uit zodat we
kunnen volgen of hij zijn reis veilig heeft volbracht en wensen hem nogmaals heel veel succes met deze geweldige tocht.Wij belandden nog in een souvenirswinkeltje onderweg en met wat souvenirs en een certificaat dat we de Arctic circle hebben bereikt, rijker komen we weer terug in Fairbanks. Daar besluiten we weer dezelfde camping te pakken als een paar dagen terug want na een paar dagen zonder douche en een nacht slapen in de auto hadden we toch wel heel veel behoefte om lekker te kunnen douchen en dat kon daar erg goed dus vandaar dat hier nu weer heerlijk schoon naast ons tentje ons verhaal typen, het zonnetje schijnt er ook nog een bij, en we gaan nu nog even kijken of we een toetje kunnen vinden en of we nog iets kunnen meemaken van de feestdag hier, het is namlijk de 4th of july, Independence day (kortom bevrijdingsdag). Al met al was dit weer een topdag in onze vakantie.
Morgen naar Denali national park en dan begint alweer ons laatste weekje Alaska.
Liefs Xander en Roelie
Zaterdagochtend weer heerlijk uitgeslapen, ja dat gaat ons erg goed af, het wordt volgens mij elke dag later dat gaat nog wat worden als we weer thuis zijn en weer aan het werk moeten (plus de jetlag erbij). Na ons ontbijt in de supermarkt vertrokken we richting de Chena hotsprings, dit is niet zo heel ver bij Fairbanks vandaan (ong. 100 km) dus kunnen weer rustig aan doen. Dit is ook een extraatje wat eigenijk niet in onze planning stond maar omdat we toch tijd genoeg hebben hebben we besloten dit toch ook nog maar mee te pakken. Inmiddels regent het ook (overigens hebben we daar weinig over te klagen want in de bijna 3 weken dat we hier zijn hebben we eigenlijk maar 2 dagen regen gehad) Rond 3 uur zijn we dan aangekomen
bij de hotsprings (dit zijn dus natuurlijke warm waterbronnen waar je lekker in kunt badderen), we krijgen weer een tent plek aangewezen en nadat we eerst maar in de auto hebben gewacht tot de regen wat minder werd hebben we onze tent weer opgezet. Na een rondje te hebben gelopen over het terrein kwamen we terecht in het cafeetje waar we lekker wat gedronken hebben en even leuk contact hadden met 2 nederlanders. Is toch altijd even leuk om Nederlanders te spreken want heel veel zie je die hier niet, dus na alle ervaringen uitgewisseld te hebben weer terug naar de tent en wat gegeten
toen nog evewn een ijsje gaan halen en zo langs de hotsprings weer terug gewandeld. Opeens roept er een man dat er vlakbij een Moose loopt, en dat
moeten we zien natuurlijk dus ik stuur Xander naar de tent om zijn fototoestel te halen, wat we deze keer niet bij ons hadden want wie verwacht er nou zoiets. En ja hoor daar komt de moose al aan gewandeld, geweldig! Gewoon op 50 meter van het zwembad en ook vlakbij onze tent loopt tie dus
gewoon. De man van de camping ziet hem ook en vertelt dat het Fred Junior is..... Er schijnt ook nog een 2x zo grote rond te lopen, een mannetje, dus
met gewei!!!! en die hebben we nog niet gesignaleerd dus die willen we eigenlijk toch ook wel zien. Dus we besluiten op jacht te gaan, met ons
muggennetje over ons hoofd, want inmiddels worden we belaagd door muggen (nog geen uur ervoor zei ik nog het valt best mee met die muggen) wandelen we de berg op waar de andere moose ook vandaan kwam, maar na een hele klim (en ik het enige hijgende hert in de buurt was), banjerend door de modder, hebben we hem niet gezien dus besluiten toch maar terug te gaan en ons bedje in te gaan kruipen want inmiddels was het alweer best laat! Dus tandjes poetsen en oogjes dicht! Slaap lekker.....
En ja we zijn weer wakker, we hadden eigenlijk de planning om ons zelf ook nog in de hotspring te gaan begeven maar durven het toch niet aan (gewoon
geen zin in dus) Dus besluiten we in de auto te stappen want er ligt een nieuwe route op ons te wachten: De Dalton Highway! Ook deze weg zat
eigenlijk niet in de planning maar leek ons toch geweldig om te doen dus ook maar ertussen gelast. Dit is een onverharde weg die loopt tot het
uiterste noorden van Alaska en is 414 mile lang, hij wordt vooral gebruikt door trucks die werken aan de oliepijp die aan het einde van deze weg
begint tot aan Valdez. Deze weg is eigenlijk voor normaal verkeer niet echt goed te rijden (en mag je van de verhuurbedrijven dus ook eigenlijk niet komen), lekke banden en kapotte ruiten komen hier ook zeer vaak voor en er is weinig tot geen service mogelijk onderweg (en ook geen bereik met je telefoon of internet). Maar dit moeten we toch echt gezien hebben vinden wij en dus besluiten we om deze weg tot aan de arctic circle (poolcirkel) te gaan doen, deze ligt op mijl 115 van de Dalton highway en is dus nog goed te doen. Na de auto volgetankt te hebben en ng wat boodschappen gehaald te hebben (want ook dat is er niet te vinden langs deze weg) gaan we op weg. het valt allemaal goed mee, af en toe wel weer wat gehobbel maar zijn we inmiddels al aardig aan gewend. Aan het begin halen we ook nog de fietser in die bij ons op de camping in Fairbanks stond (dit is een fransman die alleen dus deze weg gaat fietsen, en dus de held van Xander!! en waar hij stiekem ook wel een beetje jaloers op is) dus na een gedag en succes met zijn reis gaan we weer verder. Weer komen de mooiste uitgestrekte gebieden langs die je je maar kunt bedenken, zo inmens groot allemaalen heel veel flinke heuvels dus de fietser gaat het nog erg zwaar krijgen. Inmiddels regent het ook weer en komen we aan bij mijl 50 waar de eerste camping op de route moet zitten en waar we maar gaan stoppen. de camping is een parkeerterrein wat door de regen een grote baggerbende is en dus onmogelijk om de tent op te zetten, dus wat nu?? We besluiten dat het slapen in de auto gaat worden! Dat hebben we tenslotte nog niet gedaan deze reis! Spannend ;)
Dus stoelen naar achter, dekentje om ons heen, matjes voor de ruiten en slapen maar! Dit gaat Xander een heel stuk beter af dan mij, dus voor mij duurt deze nacht erg lang maar uiteindelijk is het toch weer ochtend geworden en mogen we gelukkig weer gaan rijden! Op naar de poolcirkel!!!
gelukkig is het wel weer droog, dat rijdt toch een stuk lekkerder en je ziet ook veel meer. Na anderhalf uur zijn we er dan mij 115 van de Dalton
Highway Alaska: We staan op de poolcirkel!!! Uiteraard zie je er niet veel meer aan dan het bord wat er staat maar toch voelt het wel heel speciaal en bijzonder! Hier komt je toch niet zo snel. En het wordt nog veel specialer maar daarover later meer :)
Na de foto's gaan we aan onze weg terug beginnen. Dit gaat erg lekker en vrij snel. En ja hoor ook onze vriend de fietser komen we weer tegen, hij
heeft het al aardig zwaar en begint nog maar net. We vullen zijn bidons met water, maken wat foto's van hem, wisselen email adressen uit zodat we
kunnen volgen of hij zijn reis veilig heeft volbracht en wensen hem nogmaals heel veel succes met deze geweldige tocht.Wij belandden nog in een souvenirswinkeltje onderweg en met wat souvenirs en een certificaat dat we de Arctic circle hebben bereikt, rijker komen we weer terug in Fairbanks. Daar besluiten we weer dezelfde camping te pakken als een paar dagen terug want na een paar dagen zonder douche en een nacht slapen in de auto hadden we toch wel heel veel behoefte om lekker te kunnen douchen en dat kon daar erg goed dus vandaar dat hier nu weer heerlijk schoon naast ons tentje ons verhaal typen, het zonnetje schijnt er ook nog een bij, en we gaan nu nog even kijken of we een toetje kunnen vinden en of we nog iets kunnen meemaken van de feestdag hier, het is namlijk de 4th of july, Independence day (kortom bevrijdingsdag). Al met al was dit weer een topdag in onze vakantie.
Morgen naar Denali national park en dan begint alweer ons laatste weekje Alaska.
Liefs Xander en Roelie
-
05 Juli 2011 - 07:03
Zya, Afzal, Debby:
Yes, yes, yes!!!! We hebben jullie berichtjes gehad, hopelijk jullie ook die van ons!
Dikke kus ook van ma en Kors, die had ik vanochtend al om zeven uur aan de telefoon :-) -
05 Juli 2011 - 12:21
Annemarie:
Ik zie dat mijn verhaaltje op de vorige pagina is belandt, nou ja maakt niet uit... -
05 Juli 2011 - 21:33
Roelof En Ineke.:
En nog een berichtje, wat een mooi verslag hebben jullie weer geschreven, wij zijn even thuis geweest en toen heeft pa het voor oma afgedrukt, nou dat vond ze geweldig, ik kon gelijk aan het voorlezen, jullie moeten de groeten van haar hebben, ze vind het wel spannend allemaal hoor, elke keer moet ik zeggen waar jullie ook al weer zijn. Wat een belevenis om op de poolcirkel te zijn he en zal de fietser het ook gehaald hebben. En zo gaan de weken voorbij en gaan jullie alweer aan de laatste week beginnen, voor jullie jammer (en voor ons weer fijn) ik ga weer naar bed en jullie hebben nog een poosje te gaan, veel plezier nog en we zullen nog wel wat horen van jullie doeiiiiiiiiiii en heeeel veeeeel xxxxxxxxx -
05 Juli 2011 - 22:38
Marion:
Goedennacht Xander en Roelie (woensdag 6juli,24.30)
Wat een mooie,spannende reisverhalen, en wat zullen jullie gebroken zijn geweest na een nacht in de auto te hebben geslapen, gelukkig is het een grote auto,(als ik naar de foto kijkt) en zal er vast rekening mee gehouden zijn door het verhuurbedrijf. En jullie zijn jong, vol energie!
Jaren geleden (zo'n 30jaar) sliep ik met mijn gezin (5personen) in een lelijke eend,Op weg naar Kroatie, na een vermoeiend nachtje in de mist te hebben gereden en geen hotel te bekennen, dan maar de eerste beste parkeerplaats,(ook moeilijk te zien!) met de benen door het kleine raampje (nee niet de stoelen in ligstand, want dan kwamen de kids klem te liggen, daar hadden wij een bedje voor gemaakt, en mijn jongste dochter zat met haar scheenbeen in het gips (ons pechvolgeltje) en dat schuurde lekker tegen de benen van haar zussen, maar spannend dat het was, dat kunnen de kids zich nog goed herinneren.'smorgens bij het ochtendgloren/en gebroken, keken wij verbaast om ons heen, wat denk je?? stonden wij op de parkeerplaats van een hotel (niet gezien vanwege de mist)maar gelachen dat we hebben.
Van Harte Gefelciteerd met het behaalde certificaat,xxxxxx wat een prestatie luidjes! en wat vliegt dan de tijd, wens jullie een heerlijke zonnige woensdag, met heel veel spannende momenten, met een goede reis over gladde wegen, maar zoiets moet je natuurlijk gewoon meemaken, en dan niet te weten wat je allemaal tegen komt, en mee gaat maken. En dan is het elke dag weer een belevenis! Hou je dat netje op voor de nacht Roelie, ikke vroeger wel, maar dan zaten en rollers onder prik,prik.
Veel liefs, groetjes en ik kijk uit naar jullie volgende reisverslag/topdag! Bedankt voor deze 2!!
ps het lijkt wel of moose een jong laat vallen nog in zijn vrucht/zak
-
06 Juli 2011 - 07:59
Kors En Gerry.:
Lieve Roelie en Xander,
Wat heerlijk die berichtjes via de sms wat begind je dag dan goed en fijn dat jullie het zo naar je zin hebt, en gefeliciteerd samen het eerste gelukkige jaar zit erop dat er nog vele mogen volgen en nog een fijne vakantie verder. veel liefs en een dikke knuffel van ons, XXXXXXXXXX -
06 Juli 2011 - 18:52
Arie :
He kanjers,
Geweldige verhalen, prachtige foto's, wordt weer afkicken in holland.
Eigenlijk ben ik ook wel jaloers op die fietser, geweldig!!
Jammer voor ons dat we Marion 30 jaar geleden niet konden volgen op internet, ik had de foto's ook wel eens willen zien met z'n vijven in een lelijke eend.
Dat is wel het geweldige van trekken en kamperen, het onverwachte ,het oplossen van situaties, het nemen zoals het komt, da's avontuur.
Die muggenetjes over je hoofd heeft wel wat, een soort bourka met gaatjes. Weer een gat(gaatjes) in de markt ??
Nog veel plezier en als je de kerstman nog ziet, vergeet de Dogma niet he.!!
groeten,
Arie en lieneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
